Begin 2024 nieuwe sectorvisie kalverhouderij

Voor de opkoopregeling hebben zich al ruim honderd kalverhouders aangemeld. De blijvers in de markt snakken naar een duidelijke stip op de horizon. Samen met de andere partijen in brancheorganisatie SBK, werkt VVK op dit moment aan een nieuwe visie die begin 2024 met de leden wordt gedeeld.
De kalverhouderij en politiek Den Haag is de laatste jaren geen gelukkig huwelijk. Wat merk jij daar van?“In Den Haag regeren de emoties in plaats van de feiten. Dat merk je in alle gesprekken. Er is weinig kennis van de kalverhouderij, inclusief de rol die we vervullen voor de melkveehouderij. Het heeft ook met beeldvorming te maken. In de hoofden van veel mensen slachten we kleine schattige kalfjes. Maar het zijn grote lummels, bijna volwassen dieren. Dat verschil van perceptie zorgt er voor dat het soms lastig praten is. Een kalf heeft een hoge aaibaarheidsfactor. Dat helpt ons niet.”
Het lijkt soms of Den Haag de kalverhouderij los ziet van de melkveehouderij. Terwijl die twee in elkaars verlengde liggen en elkaar nodig hebben. Is dit een gebrek aan kennis?“Het klopt dat ze vaak apart worden gezien, terwijl het feitelijk één sector is. Of het gebrek aan kennis is, weet ik niet. Het is ook een makkelijke uitvlucht voor politici die gewoon zoeken naar redenen om minder dieren in Nederland te houden. Maar ook daar hebben we als kalverhouderij last van.”
‘Wij zijn een duurzaam verlengstuk van de Europese melkveehouderij’
Hebben de critici op dieraantallen niet ergens een beetje gelijk? Dat we wat moeten krimpen en de kalveren van minder ver moeten halen?“Dat gebeurt nu al. Vanuit de Baltische Staten en Polen komen veel minder kalveren dan voorheen. En vanwege onze IBR- en BVD-aanpak in Nederland gaan waarschijnlijk Oost-Europese landen en Ierland in de toekomst als herkomstland afvallen. Maar vergeet niet dat de kalveren gewoon geboren blijven worden in de Europese melkveehouderij. De dieren die voor de kalverhouderij geschikt zijn, zullen naar één van de drie kerngebieden gaan: in Noord-Italië, in Frankrijk en hier. En ja we rijden wel eens een landsgrens over met die dieren. Maar 95 procent van het kalfsvlees wordt ook weer in Europa geconsumeerd. Als Europese kalverhouderij zijn wij een goed én duurzaam verlengstuk van de Europese melkveehouderij.”
Heeft dit ook met beeldvorming te maken: import van dieren terwijl veel Duitse kalveren dezelfde kilometers afleggen dan een Nederlands kalf?“Dat is zeker ook perceptie. We vliegen met fokvarkens naar China en fokvaarzen gaan ook de hele wereld over. Eendagskuikens idem dito. We hebben veel kennis om kuikens goed uit te broeden. Daarna gaan ze het vliegtuig in voor een bestemming ergens in de wereld. Als je de manier van werken in onze sector in dat perspectief plaatst, zijn we regionaal bezig. Je mag kalfsvlees gerust een Europees streekproduct noemen.”
Tijdens de Dag van het Kalf trok Rabobank volledig de krimpkaart.“Ik vraag me af wat de rol van de bank is. Een bank is er om geld te verstrekken aan klanten en het kredietrisico van de betreffende klant zorgvuldig te beoordelen voordat zij krediet verleent. Nu dwingt de bank de markt om een bepaalde kant op te bewegen. Is hun visie echt doordacht? Hebben ze werkelijk gekeken naar het belang van het kalf in dat bredere Europese perspectief? Of wil de bank alleen maar minder dieren? Ik heb het idee dat de bank met haar visie het probleem van zich afschuift, buiten haar gezichtsveld. Maar daarmee is het probleem van de melkveehouderij niet opgelost.”
Het punt is natuurlijk ook dat we als sector zelf al jaren geen goede visie hebben over waar we naar toe willen.“Dat klopt. Iedereen kan roepen wat ie wil over ons. Hier zit een stuk zelfreflectie naar onszelf in. In 2021 hebben we tijdens onze ledenbijeenkomsten met zeshonderd kalverhouders gesproken en hieruit de visie ‘Voortvarend Vooruit met de Kalverhouderij’ gemaakt. Doordat we met een gedragen visie vanuit de primaire houderij kwamen, zijn we inhoudelijk in gesprek gegaan met SBK. Dit heeft geresulteerd in een zetel voor de VVK. Daarmee kunnen we samen met LTO nog beter het boerengeluid laten horen. Samen met de andere partijen in SBK zijn we in gesprek over een nieuwe sectorvisie. Deze willen we begin 2024 met onze leden gaan delen. Alle thema’s, ook de moeilijke, komen aan bod.”
De ervaring leert dat met de realisatie van de visie het meeste op de schouders van kalverhouders terechtkomt.“Daar zullen we inderdaad niet aan ontkomen. Maar kijkend naar onze eigen visie uit 2021 dan is onze ervaring ook dat kalverhouders vooruit willen, ambitie hebben en stappen richting de toekomst willen zetten, mits die stip op de horizon er is. Daar willen we met de nieuwe sectorvisie voor zorgen. Uiteraard delen we die visie ook met de overheid zodat die visie breed gedragen wordt. We kunnen alleen verduurzamen als ook de keten en de overheid de handschoen oppakken. Want laten we eerlijk zijn: alles wat op de kalverhouderij af komt, zit niet in het verdienmodel. Dat verdienmodel moet meegroeien en daarin moeten de keten en de overheid hun rol pakken.”
Blijft er nog wel een gezonde kalverhouderij over na de opkoopregeling?“Jazeker. Er zijn kalverhouders die willen stoppen en er zijn heel veel jonge kalverhouders die in de sector verder willen. Die moeten we perspectief bieden. Wellicht wel met minder dierplaatsen in Nederland, maar onze sector blijft afgestemd op de melkveehouderij in West-Europa.”
Foto: Frank Mandersloot, interim-voorzitter VVK