​‘De vraag is in welke mate je risico’s wilt afdekken’

Aan ervaring met keuren en certificeren ontbreekt het niet bij de nieuwe SKV directeur Jan Meijer (61), die sinds 1 januari 2023 in dienst is. Hij vindt dat zijn organisatie gedegen en efficiënt werkt, al is er altijd ruimte voor verbetering: “De vraag is steeds in welke mate wil je welke risico’s afgedekt hebben.” Hoe bent u bij SKV in beeld gekomen voor de functie van directeur?“Dat is niet helemaal verwonderlijk. Van van der Weg was directeur bij SKV. Hij heeft mij gepolst. Ik ken hem vanuit mijn functie als hoofdinspecteur Veterinair & Import bij de NVWA. In die functie was ik verantwoordelijk voor het toezicht op slachthuizen. We werkten daarbij samen met KDS, de Kwaliteitskeuring Dierlijke Sector, waarvan Van van der Weg ook directeur was.”Hoe kijkt u vanuit uw keuringservaring naar SKV?“De kern van het werk bij SKV is monitoren. Dat begon in de jaren negentig met groeihormonen. Later is dit uitgebreid met antibiotica en kritische stoffen. Daar is nu vachthygiëne bijgekomen. Je ziet dat de NVWA en SKV als het ware communicerende vaten zijn. Als de NVWA kritisch kijkt naar bepaalde zaken, dan gaan wij dat in ons kwaliteitssysteem regelen. Het kwaliteitssysteem moet ook zo gedegen zijn, dat we in de houderij en slachterij zelf zaken afvangen. Want als de NVWA het constateert ben je te laat. Voordat ik deze functie aanvaardde heb ik uitgebreid getoetst hoe deugdelijk het kwaliteitssysteem werkt. Als ik me verbind aan SKV, moet dat volledig in orde zijn. En ik kan zeggen dat dat zo is.”Bij de opzet van SKV in 1990 was het ook de bedoeling dat het kalfsvlees onder een SKV-label verkocht zou worden en dat het kalfsvlees meer zou opbrengen dan niet-gelabeld kalfsvlees. Daar is weinig van terechtgekomen.“Er is altijd hoop dat je meer krijgt voor kalfsvlees met een label. De vraag die nú geldt is echter: kun je aan je afzetpartijen blijven leveren als je niet zo’n kwaliteitssysteem hebt? Buitenlandse supermarkten toetsen hoe zaken geborgd zijn. Daarbij spelen het kwaliteitssysteem van SKV en de regeling Vitaal Kalf een belangrijke rol. Een enkele supermarkt voert zelf audits uit naar ons kwaliteitssysteem. Ze beoordelen hier op kantoor hoe het systeem in elkaar zit, maar kijken ook in de praktijk. Zelfs in de exportvoorwaarden met China staat beschreven dat het kalfsvlees SKV-gecertificeerd moet zijn. 90 procent van het kalfsvlees is voor buiten Nederland. Als we ons kwaliteitssysteem niet op orde hebben, kunnen we niet leveren. Niet alleen diegene die levert is zijn handel kwijt. Ook alle andere partijen. SKV is dus geen verkoopargument meer, maar een license to produce.”Kalverhouders vinden dat de controles alleen maar toenemen. Het is een hele administratie aan het worden.“Je kunt je daarvan afkeren, maar de vraag is hoe realistisch dat is. Neem de antibioticareductie. De kalversector zit daarin nog steeds hoog in vergelijking met andere sectoren. Dat is een gevoelig punt waarop je moet doorwerken. Ook onbewust kunnen er zaken in het vlees komen die er eigenlijk niet horen. Vanuit het pluimvee kennen we de fipronil-affaire. In 2021 hebben we in enkele kalveren de stof diazinon aangetroffen. Dat zit in een middel tegen maden bij schapen. Zo’n stof kan onbedoeld op een bedrijf van het ene onderdeel bij het andere terechtkomen. We constateren het niet alleen, maar helpen ook bij het uitzoeken hoe het kan gebeuren, zodat het voorkomen kan worden. We doen alles om het kalfsvlees van onbesproken gedrag te laten zijn. Afnemers moeten ons niet geloven op de blauwe ogen maar op een goed gesloten systeem.”