Big is beautifull. Want hoe groter een bedrijf, hoe lager de kosten per kilo eindproduct. In Nederland maakt de boer z’n winst aan de kostenkant, want met de inkomsten valt niets verdienen. Dus groeien boerenbedrijven tot buiten de grenzen van het maatschappelijk acceptabele.
In andere delen van de wereld werkt het andersom. In Kenia bijvoorbeeld, heerst de schaalverkleining. Boeren bezitten een stukje grond met enkele koeien, varkens en wat pluimvee. Een bezit dat overgaat naar de volgende generatie door het op te splitsen en te verdelen onder de kinderen. Kenia is groot in melk. Toch telt 80 procent van de melkveebedrijven minder dan tien koeien.
Wie nu vreest dat Kenia hierdoor een rampzalige situatie kent, kan ik geruststellen. De kleinschaligheid wordt juist geprezen. Ook de overheid ziet kleine bedrijven als garantie voor de voedselzekerheid en de werkgelegenheid op het platteland.
Het laatste nieuws voor tijdens de koffie
Altijd op de hoogte blijven van nieuws met betrekking tot varkens , koeien , melk , platteland , overheid , grond , boer en kenia ? De Nieuwsgrazer nieuwsbrief wordt dagelijks verstuurd om 10:00. Meld je ook aan!
Laatste
Reacties
Twintig jaar geleden kwam de wereld bijeen om Afrika te voeden. Nu wordt gezegd dat het continent over twintig jaar de wereld zal voeden. Dat biedt agro-ondernemers kansen
Meer: nieuwsgrazer.nl/Ozj0/TOyt/
Ik zegt niet dat grootschaligheid per definitie verkeerd is. Er zal toch bulk geproduceerd moeten worden voor de groeiende stedelijke bevolking. Maar het kan wel degelijk een bedreiging zijn voor de kleine boer die wel degelijk een belangrijke economische rol speelt. Zoals dat in Nederland momenteel al gebeurd en gebeurd is.
Of alleen maar voorbeelden van goeiers met te veel hooi op de vork
dus die dit niet konden of wilden managen. En dan door hun eigen grootheids waanzin ten onder zijn gegaan.
Hoe dan ook: doorgeschoten grootschaligheid gaat ten koste van kleine boeren. Dat is een onderschat probleem in de hele discussie over megastallen.