Rabotopman voorziet scheiding landbouwgrond en exploitatie

EARNEWALD – Zeven procent van de nationale melkplas wordt geleverd door nu 1.158 veeteeltbedrijven uit de Friese Wouden. Bij de jaarlijks 755 miljoen kg melk valt op dat een kwart van deze ondernemingen goed is voor de helft van het quotum. Met 650.000 kg op jaarbasis zit de Friese woudboer een ton boven het landelijk gemiddelde.

De cijfers werden donderdag gepresenteerd tijdens een drukbezocht seminar van de Rabobank Burgum-De Lauwers in restaurant De Buitenplaats te Earnewâld. De 240 medewerkers tellende bankinstelling heeft vanouds een nauwe band met de agrarische sector. Hoewel veertien procent van de zakelijke klanten een agrariër betreft, heeft een derde van de financieringsportefeuille van de bank een directe relatie met de agrarische sector. Het gaat hier om een totaal bedrag van 170 miljoen euro. Negen op de tien betreffende ondernemingen zijn melkveehouderijen. Nu de wereldmarkt open is, heeft een daardoor flucturerende melkprijs volgens bankmanager De Boer een almaar groter effect op de bedrijfsvoering.

Voortrekkersrol
Kenmerkend voor de boeren in de Friese wouden is dat deze door de jaren heen altijd een voorsprong hebben gehad. Vanuit deze wetenschap verwees Wim Thus als afdelingsdirecteur Landbouw, Food & Agri Rabobank Nederland onder meer naar de grote inbreng en invloed van het agrarisch natuurbeheer. “Men is hier aanmerkelijk meer bezig met agrarisch natuurbeheer dan in landelijk perspectief en kan daardoor ook een brug naar de omgeving slaan”.

Scheiding
Voor het toekomstperspectief van de Friese boeren is het naar zijn mening belangrijk dat iedereen een eigen verantwoorde weg inslaat en geen kuddegedrag vertoont. Hij zei respect te hebben voor bedrijven met meer dan honderd koeien, maar koesterde ook de kleinere ondernemingen. “De kleine bedrijven blijven veel langer intact dan we met z’n allen ooit hebben gedacht en verwacht”. Wat zich voor de nabije jaren evenwel aftekent, is volgens hem een scheiding van de landbouwgrond en de exploitatie hiervan. “Het is nu nog steeds een zoektocht hoe we de grond financieren. De grond als beleggingscomponent is te mager”. De boer die op een goede toekomst is voorbereid, zal volgens hem vooral moeten investeren in goed ondernemerschap en bijvoorbeeld cursussen in dit verband. “Vijfhonderd euro voor een cursus vakmanschap vindt het gros van de boeren nu te veel gevraagd, maar zo’n cursus levert wel het meeste op. De landbouw blijft hierin nu achter”.

Werkplezier
Bij het op- of voortzetten van een renderende melkveehouderij moet de boer volgens Thus ook alvast rekening houden met de pensioenopbouw. Volgens een rekenmodel zou hij zo’n tien cent per kg melk moeten kunnen investeren in zowel zijn pensioenvoorziening als in het afbetalen van lopende schulden. Bij een duurzame keuze voor een bestaan als boer telt in zijn visie vooral ‘pleasure’ oftewel plezier in het werken op de boerderij mee. Hoewel het aantal land- en tuinbouwbedrijven vanaf 185.000 in 1970 is afgenomen naar 97.000 in 2000 en binnen drie jaar volgens raming 60.000 betreft, is een volgende halvering volgens hem niet snel te verwachten. De wereldbevolking is binnen een generatie namelijk verdubbeld. “De vraag blijft waar we over twintig jaar staan en dat is vlakbij

Bron:[www.nijsnet.nl]