Schumacher

De baas van FrieslandCampina zegt zulke onnozele dingen dat je medelijden met hem krijgt

13 februari 2022
De baas van FrieslandCampina gaf in deze krant een ontzettend dom interview. Vanuit mijn ivoren strookje in deze krant is het makkelijk om zo iemand de maat te nemen. Als ik dan ook nog oprechte woede voel, dan doe ik er een schepje bovenop en ram ik er een kwaadaardig stukje uit. De vraag is of Hein Schumacher, zo heet die baas, zo’n aanpak verdient. Hij zegt zulke onnozele dingen, dat je je afvraagt of hij ze wel allemaal op een rijtje heeft. Dat verdient eerder compassie dan de knoet.

Heintje heeft zoals zoveel mannen (sla deze krant maar open) niet door dat de tijden veranderd zijn. Daar kun je kwaad om worden en roepen dat het godgeklaagd is dat iemand die aan het hoofd staat van een miljardenbedrijf dat duizenden melkveeboeren vertegenwoordigt, die verantwoordelijk zijn voor een groot deel van ons stikstofprobleem, nog steeds ouwe oplossingen voor nieuwe problemen aandraagt, maar daar schieten we niks mee op. Heintje denkt oprecht dat hij goed bezig is. Hij weet niet beter.

Het interview begint meteen goed. De gisse journalisten willen met onze Hein een gedachtenexperiment uitvoeren: wat nu als we de veestapel halveren en de melkprijs verdubbelen? Leuk, zinnig en voor wie de discussie over uitstoot en vee een beetje bijhoudt ook weer niet heel verrassend. De druk van de melkindustrie op onze natuur is immens en de boeren verdienen te weinig. Eén en één is twee. De oplossing kan toch niet nog meer schaalvergroting en een verdere race naar de bodem zijn? Gek genoeg snapt Hein er niks van. Hij heeft er nog nooit over nagedacht. In lichte paniek begint hij wedervragen te roepen: Waarom? Wat? Hoe dan? Heintje raakt de weg kwijt en dat is zielig.

Hij zet nog maar weer eens een grijsgedraaide plaat op. Technologische oplossingen zullen de uitstoot verminderen! Wordt dat niet al jaren beloofd, zonder enig succes? En natuurlijk is driekwart van onze productie voor de export , we opereren immers in een Europees landbouwsysteem. Maar hoe zit het dan met de 30 procent van de export naar buiten Europa? Waarom gaat er bijvoorbeeld zoveel melkpoeder naar Nigeria? Hein: ‘Als we dat niet zouden doen, moet je eens kijken wat de geopolitieke gevolgen dan zijn.’ Mijn wakkere collega’s begrijpen hem meteen: ’U bedoelt dat mensen met honger deze kant op zouden komen?’ ‘Natuurlijk.’ O, Heintje toch, moet je echt de Infantino uithangen en de angst voor vluchtelingen gebruiken als argument om de Afrikaanse markt te overspoelen met melkpoeder?

Het sneue van Hein is dat hij alleen maar in een vast stramien kan denken: meer en efficiënter. Stel nu, zo zegt hij, dat we de Afrikaanse koeien net zo doorfokken als de Nederlandse, zodat ze ook tienduizend liter melk per jaar produceren, in plaats van drieduizend, dan lost dat veel milieuproblemen op. Dan moet je ze wel na vijf jaar doodmaken: ‘Uiteindelijk is een koe een economisch activum. Dat moet renderen. Als je een koe 25 jaar melk zou laten geven, wordt ze steeds inefficiënter. Dan krijg je een gigantisch CO2-probleem.’ Het grootste CO2- probleem wordt natuurlijk veroorzaakt doordat we voedsel dat geschikt is voor menselijke consumptie als diervoer gebruiken. Maar daar kan Hein met zijn hoofdje niet bij.